voorjaar 2022 – de start van Joy

door Irene Geerts

In 2021 heb ik een training van Yib Women gevolgd. Deze heette ‘Know-Grow-Go’. De training ging in op je kennis van de Bijbel, het toepassen ervan en je plek vinden in de maatschappij en jouw eigen omgeving. In de periode van de training GO dacht ik weer aan het opzetten van Joy. Daarom maakte ik een plan en zette een mail klaar in concepten voor onze kerkleiding, met daarin de vraag of ik Joy kon opstarten in onze kerk. En wellicht later buiten de kerk. Toch had ik niet het idee dat ik de mail moest sturen. Tegelijkertijd met die laatste Yib training was er in onze kerk een vastenweek. Daar deed ik half aan mee omdat ik nog borstvoeding gaf aan onze jongste dochter. 

In die vastenweek kwam het drie keer op mij af. De bevestiging om Joy weer op te starten. Omdat ik zoekend was, stond ik er natuurlijk ook voor open, en kon ik het zien. Toch was het bijzonder

Wat gebeurde er in de vastenweek

Op een avond waren we met een groepje van de kerk bij elkaar. We noemen dat een connectgroep. In dat groepje deelde ik mijn verlangen met een andere vrouw om Joy weer op te zetten. Samen hebben we daar toen voor gebeden.

In die week ontdekte ik een functie op mijn telefoon die ik nog niet kende. Daarin kreeg ik een foto onder ogen die ik jaren geleden had gemaakt. Het was een foto van een bladzijde uit mijn dagboekje waarop stond dat ik vrouwen en meiden mocht bemoedigen. Dat sprak mij destijds aan omdat het paste bij een verlangen dat ik had en nog steeds heb. Ik wil graag van betekenis zijn voor andere vrouwen. Dit sluit ook aan bij mijn doopteksten die ik ontving toen ik mij op mijn 15e liet dopen.

De foto van de bladzijde las ik opnieuw en ik was blij dat ik deze weer terugzag. Op zichzelf al mooi, maar het werd bijzonder door twee andere momenten die er nog aan kwamen.

In diezelfde week was ik met mijn schoonmoeder aan het Wordfeuten. Ik houd dat nooit zo lang vol omdat ik genoeg te doen heb met vier dochters in huis. Die week kwam er een mooi woord tevoorschijn, midden in de letters waar ik een woord mee moest gaan vormen. Een woord dat mijn aandacht trok: JOY. Dat vond ik opvallend. Toch waren deze twee dingen voor mij niet voldoende. Ik bad om meer bevestiging.

Meer bevestiging dan een foto en een woord

Op de laatste dag van de vastenweek ging ik naar een verjaardag. Toen de verjaardag bijna was afgelopen wilde ik naar huis gaan. Ik had mijn jas al aan toen één van de twee vrouwen die er nog waren mij vroeg hoe het op mijn werk was. Dus ik vertelde daarover. De andere vrouw vroeg: ‘Maar je werkt maar 2 dagen, kun je dan niet weer iets opzetten voor vrouwen?’ Ik had haar al ongeveer 2 jaar niet meer gesproken. Wel wist zij van mijn verlangen. Mijn eerste gedachte was: ’Uuhh, ik ben best een beetje druk met een halfjaaroude baby en nog drie jonge kinderen.’ En toen viel het kwartje. Want…

Ik had gebeden om een derde bevestiging dat ik Joy weer moest gaan opzetten. En nu krijg ik er een. Dus nu kon ik er niet meer omheen.

Ik had de bevestiging waar ik om vroeg.

Zo bijzonder hoe dit zo duidelijk op mijn pad kwam, en dat ik zeker wist dat ik ermee aan de slag kon gaan. ‘Yes, ik kreeg de bevestiging, ik ga het doen!’. Ik kon de mail versturen.

Maar toch…. de twijfel  sloeg toe…..

‘Het is toch niet handig, ik heb weinig energie, geen goede nachten etc. Vier meiden in huis, het huishouden, mijn werk, ander vrijwilligerswerk. Het past toch niet.’

Ik hield een sterk verlangen, maar er kwam ook onrust. Is het wel van God? Verzin ik dit niet zelf?

Opnieuw zat ik bij een trainingsavond van Yib Women

De training was net als alle andere avonden online. We luisterden eerst naar een praatje en daarna praatten we nog even door in kleine groepjes. Bij het praatje kwam de vraag om even stil te zijn en te vragen aan God of Hij iets wilde zeggen tegen je.

‘Ga springen.’ Daar dacht ik aan.

Tja. Dat verzon ik vast zelf. Maar goed, in de Bijbel wordt soms ook iets bijzonders gevraagd. Het kon vast geen kwaad. Ik wilde natuurlijk niet dat iemand mij zag. Dus ik liep naar het toilet en ging springen. Ik keek in de spiegel en dacht ‘Waar ben ik mee bezig, dit is raar.’ Toch was ik blij dat ik had gesprongen. Maar het sloeg nergens op, dacht ik nog steeds.

Na het praatje gingen we zoals altijd apart in groepjes in een online Zoomruimte. Dus ik deelde, met rode wangen, lachend, wat ik dacht en wat ik had gedaan. En toen zei de groepleidster iets moois.

‘Waarom vraag je niet aan God wat Hij ermee bedoelt?’.

Dat vond ik een goed idee. Toen ik even later in bed lag dacht ik nog even aan die vraag. Ik bad en vroeg aan God wat Hij ermee bedoelde. Geen reactie 🙂. Dus ik pakte mijn telefoon, opende LinkedIn, en zag daar een bericht van Omdenken:

‘Spring in het diepe, want het ondiepe doet zeer’.

Kippenvel als ik eraan terugdenk. Dat was voor mij de bevestiging. ‘Twijfel niet langer, ga het doen.’

En toen ben ik begonnen, in februari 2022. En… Ik ontving bevestigingen doordat veel vrouwen enthousiast reageerden. Het voelde echt als dat dit de tijd was om het te gaan starten. Hier in Enschede. Het is nu zelfs zo dat organisaties vragen of we hun events in het oosten willen organiseren, omdat ze daar nog weinig bekendheid hebben. Ik had dit niet alleen gekund. Aan God alle eer.

En Hij heeft de regie. Want op de eerste avond kwam er al gelijk iemand naar mij toe die zei ‘Ik wil wel meehelpen.’ En zij heeft precies de skills die ik niet heb. Hoe tof is dat! En ik ben super blij dat ik dit samen met Marije mag doen.

Het vraagt veel regelwerk. Gelukkig heb ik veel mensen om mij heen gehad die mij hielpen, en nog steeds helpen. Mijn man, moeder, mensen in de kerk, maar ook alle vrijwilligers die er zijn. Zonder hen had ik het niet waar kunnen maken.

En we willen doorgaan!

Er zijn meer vrouwen die willen gaan helpen met het organiseren van activiteiten voor vrouwen. De eerstvolgende activiteiten staan alweer op de agenda: kijk maar op de pagina Joy Events.

Ben je benieuwd wat de bezoekers van de Joy Events ervan vinden?

We hebben het ze begin 2024 gevraagd:

‘De activiteiten waar ik aan heb deelgenomen waren erg leuk en creatief. De sfeer was top! En leuk om anderen te ontmoeten/spreken met verschillende (geloofs)achtergronden!’ – Jolien

‘Ze waren stuk voor stuk zo goed verzorgd. Ze waren inspirerend en creatief.’ – anoniem

‘Fijn dat er speciaal iets voor vrouwen is, dat t gemêleerd is. Voor de wat jongere vrouwen en wat ouder. En de verschillende events serieus maar ook met een knipoog en ontspanning.’ – anoniem

‘Andere dames ontmoeten zowel dames die ik nog kende van “vroeger” en nieuwe dames. Samen zingen, luisteren en doorpraten over een onderwerp. Ontspanning.’ – anoniem

Kom je ook? Iedereen is van harte welkom 😉!

maart 2024

door Linda Bruinsslot

Het ongemak dat dat geeft, verdriet zelfs of de pijn, kunnen mijn en misschien ook jouw gebed doen verstommen. Als een gesprek een monoloog wordt zonder merkbaar luisterend oor is de hint meestal duidelijk. Voor de meesten in elk geval. ‘Houd maar op, geen interesse.’

Toch bid ik elke dag. Nog steeds zonder ooit een stem terug te horen. Niet voor mezelf en niet voor een ander. Heel eerlijk gezegd inmiddels meestal ook zonder een tijdje stil te zijn. Door ervaring sceptisch geworden begin ik er meestal niet meer aan. Of heel kort. Dan nemen mijn gedachten mij weer mee mijn eigen worstelingen of to do lijstjes in.

Herken je iets? Of geven jouw dagelijks dialogen richting aan elke stap op jouw weg?

Wel of niet een spreekcursus doen, oudste worden of van baan veranderen? Of onverwacht bidden voor iemand die naast je zit in de kerk – altijd fijn zo’n oefening – en altijd een woord van God voor hem of haar krijgen? Er zijn in elk geval voldoende trainingen voor luisterend bidden dat ik vermoed dat ik niet de enige ben die op zo’n moment niks heeft. Over zwetend ongemak gesproken. 

Heb ik dan geen enkele verwachting van verhoring? Volstrekt niet. Want er gebeurt echt wel íets:

Mijn perspectief wordt weer scherp gesteld en mijn Geestvaatje gevuld. Niet door een fluisterstem, niet door een warme stroom door mij heen, niet door een tekst op de muur. Ongezien, maar daarom niet minder werkelijkheid, zoals zo vaak het geval is in het leven van een christen. Het kan niet anders dan dat die opgeheven blik en open houding effect heeft op de rest van mijn dag, de keuzes die ik maak, het geduld dat ik kan opbrengen. Dat dit de ene dag wat beter uitpakt dan de andere komt vast door mijn omgeving. 

Wat ik weet over bidden is bijvoorbeeld dat je alles aan God bekend mag maken. Al je vragen, dankpunten, problemen, zondigende buren, zieke gemeenteleden, in de weg staande bergen. Bid onophoudelijk en dank onder alle omstandigheden, staat er in Thessalonicenzen. Veel zelf praten dus. Daarnaast mogen we dus ook de stem van de Herder herkennen, en zal de Heilige Geest ons in de Waarheid leiden, om maar wat reacties van Boven te noemen die ons beloofd zijn in de Bijbel. Dus er zou iets terug moeten komen. Altijd? Meteen? Soms wel. Enkele van mijn schrijfproducten staan er bol van. Vaak niet. Of is het vaak wel, soms niet? Dat is niet mijn ervaring, en inmiddels ben ik weg van ervaring en wandel ik in weten en geloven. In inspirerende stilte.

Hoe wandel jij? En wat roept de aankondiging van een training luisterend bidden bij jou op? 

Mijn reactie zou op dit moment zijn: ik begin er niet meer aan. Te vaak ontmoedigd. Te spannend misschien ook. 

De reactie van de trainer zou wellicht zijn: onderzoekt alles en behoud het goede. Ook vanuit Thessalonicenzen, en meteen na de woorden: ‘(…) veracht de profetieën niet die Hij u ingeeft.’ Luister maar wat God je ingeeft, of naar je eigen gedachten. Het verschil daartussen onderscheiden of de combinatie daarvan ontdekken is misschien de beste reden om toch te gaan.

Durf je het aan?

Voorjaar 2024

door de Droominee

Is your robe of righteousness made in Bangladesh?

Did your coat of many colours secretly go undercover when it was outsourced and produced in childlabourforce.

Is your garment of praise made for less than minimum wages your feet fashionably laced with readiness to spread the gospel but you bring sneaky bad news to those who made the soles?

What labels are in the wardrobe of your soul? Have you read the hurts between the product lines? Of your christiansloganned T-shirts

Do you have a big fruits-of-the-spirit-collection but underpay the fruits of the labour to those who create your fashion?

Is the attire in which you preach chemically bleached? Are your fig leaves now big weaves from a dirty company?

Are you dressed in modesty but you don’t address the industry? Probably you don’t tear your clothing anymore when you feel like mourning. But your scorning clothing practices tears hearts apart!

Are your garments of salvation made with unfair production?

Are you wearing something fresh that worns out the less fortunate? What is your lifestyle worth when it has no respect?

What is righteousness when you left the house dressed
in dandiness with chemicals that pollute the earth?

Be a voice for the voiceless make a conscious choice. Do you have something new in store for the labor force? The system stitches no grace in the fabrics. The economy has no honest face; let’s fix this.

Put off your old selves and patterns
make the renewal of your minds matter
Dress as a your better selves
in the likeness of the Divine
may we learn and be concerned
may the veil be lifted and our ways turned

#dirtyfashion #industry #fashion
#praisegarment #genaden #industriemen #bijbeltekst
#mode #industrie #fairtrade #eco #ecofashion #eerlijk #duurzaam #groen
#kwoots #zinsneetje #verspreekwoorden
#deDroominee #droominee #spokenword
#poetweets #skinfiltr8r #woordvondst #quote
#poetry

Is jouw gewaad van gerechtigheid gemaakt in Bangladesh?

Is je jas met vele kleuren stiekem undercover gegaan toen hij werd uitbesteed en geproduceerd in kinderarbeid?

Is je lofgewaad gemaakt voor minder dan het minimumloon, zijn je voeten modieus geregen met bereidheid om het evangelie te verspreiden, maar breng je stiekem slecht nieuws aan degenen die de zolen hebben gemaakt?

Welke labels zitten er in de kledingkast van je ziel? Heb je de kwetsuren tussen de productlijnen gelezen? Van je christenenlogan T-shirts

Heb je een grote vruchten-van-de-geest-collectie, maar betaal je de vruchten van het werk te weinig aan degenen die jouw mode maken?

Is de kleding waarin u preekt chemisch gebleekt? Zijn uw vijgenbladeren nu grote weefsels van een vies bedrijf?

Bent u gekleed in bescheidenheid maar spreekt u de industrie niet aan? Waarschijnlijk scheur je je kleding niet meer als je zin hebt om te rouwen. Maar je verachtende kledingpraktijken verscheuren harten!

Zijn jouw kledingstukken van verlossing gemaakt met oneerlijke productie?

Draag je iets fris dat de minder bedeelden verveelt? Wat is jouw levensstijl waard als die geen respect heeft?

Wat is gerechtigheid als je het huis verlaat gekleed
met chemicaliën die de aarde vervuilen?

Wees een stem voor de stemlozen maak een bewuste keuze. Heb je iets nieuws in petto voor de beroepsbevolking? Het systeem naait geen gratie in de stoffen. De economie heeft geen eerlijk gezicht; laten we dit oplossen.

Doe jullie oude ikken en patronen af
Maak de vernieuwing van je geest belangrijk
Kleed je als je betere zelf
naar het evenbeeld van het Goddelijke
Mogen we leren en bezorgd zijn
moge de sluier worden opgelicht en onze wegen worden gekeerd